Oriëntatiedag

Vandaag stond de oriëntatiedag voor nieuwe public health studenten op de agenda. Deze dag moest ik als coördinator van het programma organiseren. Dat was een boeiende ervaring met de organisatiekracht van de Afrikanen hier op de universiteit. Vandaag de vroege bus (kwart voor 7) naar de universiteit genomen om zeker op tijd te zijn. Lees hier verder.

Hugo en Rob winkelen

Vorige week toen Rob hier was zijn we samen met Hugo op pad gegaan om een filmpje te maken in de winkelstraat in Makhado. Bekijk het resultaat op onze videolog.

Bijblijven

Vandaag een pakket ontvangen met onder andere een aantal Nederlandse bladen. Leuk om te lezen, maar ook wel raar om deze Nederlandse bladen híer te lezen. We spellen ze waarschijnlijk tot de laatste letter en daarna gaan ze naar andere Nederlanders hier. Blijven we toch een beetje bij.

Rugby

Zuid Afrika is echt een sport minded land. Bij elke school (zowel lagere als hogere school) zie je grote sportvelden. Er zijn hier minimaal zeven sportkanalen op TV. Het draait hier met name op Rugby, Cricket en Golf. Voetbal is ook populair, maar dan met name bij de zwarte bevolking. Die competitie is niet echt sterk. Ook fietsen, zwemmen, motorsport, atletiek, surfen etc is populair en krijgt ruim aandacht op tv. Dit weekend maar eens in Rugby verdiept. Op dit moment zijn de rugbyfans hier vol van de Super14. Dat is een competitie waarin de 5 beste ploegen uit Zuid Afrika en Australië en de vier beste ploegen uit New Zeeland tegen elkaar spelen. Eerst in poule wedstrijden en later in een knock out systeem. Zaterdagavond heb ik de Sharks (beste ploeg Zuid Afrika) zien spelen (en verliezen). Qua woonplaats hoor ik bij de Blue Bulls uit Pretoria, maar zover ben ik nog niet. Een avondje Rugby kijken is me erg goed bevallen. Er waren een paar opvallende zaken. Het is een harde sport maar ik heb geen enkele keer brancards op het veld gezien (gebeurt wel trouwens), commentaar op de scheidsrechter wordt direct bestraft, dus dat doet bijna niemand en de scheidsrechter heeft een microfoontje, dus je hoort alles wat hij zegt tegen spelers. Dat laatste was erg leuk om als TV kijker te horen. Zou bij het voetballen ook interessant zijn denk ik. Ik kijk er naar uit om een keer live te gaan kijken. Nu we trouwens thuis zijn moet ik de sport weer missen, want wij hebben nog geen satelliet ontvanger.

Wit rivier

Afgelopen weekend zijn we van vrijdag tot en met zondag op pad geweest. Gewoon om lekker verder Zuid Afrika te ontdekken én om een kampeer uitrusting te kopen. We zijn vrijdagmiddag naar Wit rivier gereden en hebben gelogeerd bij Adriaan en Annelie. Adriaan is de jongste broer van Kobus. Dit was erg leuk. Met Adriaan ben ik zaterdag naar Nelspruit gereden om kampeerspullen te kopen. Nelspruit ligt 30 kilometer van de ingang van het Krugerpark. Dus een ruim aanbod aan safarispullen. We zijn goed geslaagd. Verder hebben we met hen leuke gesprekken gevoerd over onze ervaringen in Zuid Afrika in de afgelopen twee maanden, hebben we lekker gegeten en heb ik met Adriaan, met een biertje op de bank, rugby zitten kijken. Bij de cricketwedstrijd ben ik na een half uur afgehaakt. Wij, Nederlanders, hebben trouwens indruk gemaakt met ons optreden bij het wereldkampioenschap cricket. Dit even voor degenen die dat nog niet wisten.

Vocabulaire

Pepijn was niet de vlotste prater. Sterker nog hij zei eigenlijk niks. Maar daar is dan toch plots verandering in gekomen. Hieronder staat zijn vocabulaire:
Papa = papa
Papa = mama
Papa = pasta
Auto = auto
Auto = trein
La = sla
Tapel = tafel
Toel = stoel
Op tee = hoppetee
Door!!! = door (ik zou er door willen met mijn loopauto)
Kla!!!= klaar (ik ben klaar met eten, mag ik van tafel?)
Appel = appel
Hu = Hugo

Bezoek

Woensdag 11.00 uur. De telefoon gaat. “ …Ja hier met Kobus, ik rijd nu net de grens over van Zimbabwe naar Zuid Afrika. Ik ben over 1 uur in Makhado. Komt het uit als ik even langskom?…” Kobus, voor degenen die hem niet kennen, is onze vriend in Zuid Afrika die wij al een aantal jaar kennen. Wij hebben hem ooit in Malawi ontmoet en sindsdien contact gehouden. Hij is twee keer bij ons in Nederland geweest en wij hebben hem twee jaar geleden opgezocht. Maar, in het zelfde land wonen betekent nog niet dicht bij elkaar wonen. Kobus woont namelijk 100 kilometer boven Kaapstad, dus ruim 2000 kilometer hier vandaan. Even langsgaan komt dus niet zo snel voor. Hij (links op de foto) en Maarten hadden voor werk net een reis van drie weken achter de rug door Botswana, Zambia, Malawi en Zimbabwe. Niet slecht vond ik zelf…lijkt mij ook wel wat. Zij hebben hier anderhalf uur geluncht en zijn toen weer vertrokken om vandaag in Kaapstad aan te komen. Een bijzonder bezoek.

Ben Lavin

Woensdag was het een public holiday in Zuid Afrika, Human Rights Day. Dus Annette had een vrije dag. Volgens collega’s van haar een dag waarop je naar een politieke bijeenkomst gaat. Wij zijn gisterochtend naar het Ben Lavin Nature Reserve geweest. Een natuurpark wat hier net buiten het dorp ligt. Zeg maar het Amelisweerd van Makahdo (voor degene die in Utrecht wonen of hebben gewoond). Het is een wildpark met giraffes, zebra’s en allerlei antilopen. Omdat er geen leeuwen etc. zijn kun je er uitgebreid wandelen en fietsen.We hebben gewandeld en met de auto rondgereden. Volgende keer nemen we zeker de fietsen mee.

Vertrek

Dinsdagochtend zijn Rob en Carolien weer vertrokken. Het was erg leuk. Wij kenden hen niet en zij ons ook niet. Maar het waren drie erg leuke dagen. Zij zijn ook half januari hier aangekomen. Het was dus erg leuk om ervaringen te delen over dit mooie land met zijn eigenaardigheden. De uitnodiging om naar de Zuid kust af te zakken ligt er. Wil je meer weten over Rob en Carolien, werk en wat ze mee maken in Zuid Afrika kijk dan eens op hun Site.

Lugubere Picknick

Zondag zijn we samen met Rob en Carolien naar Kristina (Nederlandse vrijwilligerster, zie eerder bericht) geweest. Zij woont in Malavuwe, een heel klein dorpje midden in de bush. De omgeving daar is erg mooi. Het idee was om te gaan picknicken bij de Nandoni Dam. Maar dat bleek wat anders uit te pakken. Niet vanwege de regen, want daar is iedereen blij mee, wij inmiddels ook. Wij kwamen daar aan en in plaats van de rust die Kristina voorspeld had. Zag het er zwart van de mensen. Wij dachten aan een feest, maar het bleek niet zo vrolijk te zijn. Er waren drie mensen verdronken, nadat hun boot was omgeslagen. Iedereen was op zoek naar hen. Ondanks het nare van de situatie bleef het erg vreemd, want de mensen waren ergens op het water verdronken en iedereen stond aan de kant. Het had nog het meest weg van ramptoerisme. Maar dat was het niet. Wij zijn maar wat verderop onze boterham gaan eten. Op onze fotolog staan een aantal (niet sensationele) foto’s van onze trip

Dirk

We weten nog niet alle details, maar Dirk is bij de Iron Man gefinished in de top 10 met een tijd van 9 uur en 23 minuten. Het zwemmen in de zee was ruig geweest, het fietsen zwaar, maar het lopen ging goed.

Rob en Carolien

Zaterdag hebben we bezoek gekregen. Rob en Carolien zijn hier aangekomen. Zij zijn vrienden van vrienden (Marjolein en Wouter) van ons. Rob en Carolien werken als vrijwilligers aan de zuidkust, zo’n 1200 kilometer hier vandaan. Zij hebben een aantal dagen vrij en zijn deze kant opgekomen. Erg leuk om ze te ontmoeten.

Werk

Sinds gisteren heb ik (bas) een eerste project waar ik aan kan werken. De opdracht is om een Human Resource Plan te ontwikkelen en te implementeren voor de Mountain Farm Lodge van Marcelle en Aart. Toerisme is hun belangrijkste bedrijfsactiviteit. Daarnaast hebben ze een naaiatelier en een komkommerkwekerij. Het creëren van werkgelegenheid voor lokale mensen en het zorgen voor empowerment zijn twee belangrijke pijlers bij het runnen van hun bedrijf. Dit doen ze nu nog met name op gevoel en ad hoc, maar ze willen dit graag structureel in heel hun bedrijf terug laten komen. In de toekomst is het de bedoeling om een Fair Trade bedrijf te zijn, om hiervoor in aanmerking te komen moet alles vastgelegd en gestructureerd zijn. Wat moet ik dan doen? Nadenken over hoe de medewerkers zich kunnen ontwikkelen, over de managementstijl, het werving en selectiebeleid, belonen etc., maar ook iets als het voeren van een goed aids(preventie)beleid. Het is de bedoeling dat dit op een interactieve manier gebeurt zodat alle mensen op het bedrijf betrokken zijn bij dit proces. Dat betekent dus workshops en trainingen geven. Het klinkt erg leuk en ik ben er zelf ook enthousiast over. Verder ben ik ook benieuwd hoe mijn kennis en ervaring gaat passen in deze omgeving. Wordt vervolgd.

Werkomgeving Annette

Op onze fotolog staat een aantal foto's van de werkplek van Annette.

Dinsdag

…Het is vier minuten over twaalf vanmiddag en recht voor de auto staat een enorme mannetjes giraf. Links in de kant staan het vrouwtje met twee kleine giraffes. Indrukwekkend… Vanochtend kwam ik Henk tegen, de aannemer die de huizen aan de overkant bouwt. Hij vroeg of ik mee wilde naar een game farm die hij samen met een vriend runt. Waarom niet. Dus zo zat ik op een doordeweekse ochtend/middag naar wild te kijken. En even later met een koud biertje op een veranda met uitzicht op een drinkplaats. Je kunt het slechter treffen op een dinsdag. Op hun farm is alleen klein wild zoals ze dat hier noemen. Ze denken nog na over de aanschaf van neushoorns á 240.000 Rand (25.000 euro). Op de terugweg passeren we nog een kudde zebra’s en waterbokken. Ook kijken we nog bij een val die is uitgezet om een luipaard te vangen. Was een leuke dinsdag.

We've got mail

Voor ons vertrek hebben we iedereen een verhuisbericht gestuurd met een adres waar we uiteindelijk nooit gewoond hebben. Inmiddels had al wel een aantal mensen post gestuurd naar het postbus adres. Vandaag hebben we deze postbus alsnog kunnen legen en hebben we een stapeltje (verjaardags) kaarten en een geboortekaartje kunnen lezen. Van een tijdje geleden, maar nog steeds erg leuk.

M:I III

Dit weekend hebben we een erg relaxed weekend achter de rug. Naast de noodzakelijke boodschappen bestond dit weekend uit: zwemmen, middagslaapje, fitnessen, wielrennen, krentenbrood bakken, vroeg gaan slapen en ‘naar’ de film. Of eigenlijk een DVD huren, want een bioscoop is hier niet. Die had er wel kunnen zijn, maar dat is door de kerk(en) tegen gehouden. Ja, het lijkt hier soms wel de jaren vijftig in Nederland, maar daar later meer over. We hebben dus M:I III gekeken. Het gekke is, dat als je die film kijkt, of een willekeurige andere trouwens ook, dat je tijd en plaats vergeet. Dus toen de film afgelopen was en we het licht weer aan deden hadden we allebei zoiets van: oh ja, we zijn in Zuid Afrika.

Probleem gestuurd onderwijs

Vorige week had ik, Annette, een workshop PBL (problem based learning), een studiemethode die volgend jaar ingevoerd gaat worden. Gegeven door 2 medewerksters van de Universiteit Maastricht. Er lag een gedetailleerd (Nederlands) schema klaar met lessen en pauzes geprogrammeerd van 8.30-18.00 uur. Maar dat bleek toch een beetje teveel van het goede voor mijn Afrikaanse collega’s, dus ik was meestal al wat eerder thuis. Omdat ik de vorige workshop heb gemist viel ik er een beetje middenin, maar met wat extra uitleg en een boekje over PBL heb ik een goede indruk gekregen van deze studiemethode. Handig dat ik dit nu allemaal al weet, want dan kan ik het vast proberen in te voeren in het onderwijs dat ik dit jaar moet geven. De workshop werd trouwens gehouden op een conferentiecentrum ergens tussen ons huis en de universiteit in. Je kon er ook blijven slapen in rondavels, maar ik ben iedere dag met een aardige Prof. mee naar huis gereden. Dat is ook het leuke van zo’n workshop; dat je je (naaste) collega’s wat beter leert kennen.Kijk op onze fotolog om een paar foto's te zien.

Luke

We hebben vijf reacties op onze advertentie ‘hulp/oppas gezocht’ gekregen. Slechts twee ervan kon ik door de telefoon verstaan. Echter één daarvan bood zich aan als serveerster en de andere, de enige blanke, mocht van haar schoonmoeder geen poetswerk doen. Dus een goede basis om te selecteren. Maar zoals het ook in Nederland het beste werkt: via via, hebben we Luke (spreek je uit als Loekie) gevonden. Eigenlijk heeft Hugo haar geselecteerd. Luke was/is namelijk assistente op school bij Hugo. Zij was degene bij wie Hugo zich direct op zijn gemak voelde ’s ochtends na het afscheid. Op school boden ze aan dat Luke drie dagen bij ons kan komen werken. Ze is 50 jaar, heeft zes kinderen en drie kleinkinderen. Ze is gisteren en vandaag aan de slag gegaan. Het bevalt prima.

Mapungubwe

Zaterdagochtend zijn we samen met Saskia en Dirk vertrokken voor ons eerste weekend weg naar het National Park Mapungubwe (aan de grens met Botswana en Zimbabwe). Met zijn allen vroeg op pad richting de grens. In Messina, de grensplaats richting Zimbabwe, inkopen gedaan en vanuit daar de laatste 60 kilometer gereden richting dit vrij nieuwe nationale park. Zodra we naar binnen reden begon de safari en daarmee het bekende safarigevoel… Klik hier om verder te lezen. Bekijk onze videolog om de sfeer te proeven.

Safari

Afgelopen paar dagen zijn we samen met Dirk en Saskia op safari geweest in Mapungubwe. Een wildpark op het drielandenpunt; Zuid Afrika, Zimbabwe en Botswana. Erg leuk. Een uitgebreider verslag volgt, maar op onze videolog kun je al wel onze kleinste ranger in actie zien.

Afscheid

Vandaag zijn Saskia en Dirk vertrokken. Jammer, want het was een erg leuke week. Het was leuk om hen onze omgeving te laten zijn en ook samen nieuwe dingen te ontdekken. Het was gezellig. Verder was het prettig om onze ervaringen te kunnen delen met mensen die je beter kent. Ze zijn nu weg, op weg naar Port Elisabeth.

Hagelslag

Waar een quote al niet goed voor is. Bedankt Saskia, Dirk, Roderik, Sjoerd en Sofie.

werving en selectie

In de toekomst wil ik hier ook gaan werken. Wat dat zal zijn, nog geen idee, maar dat komt wel. Het is dan belangrijk dat we goede opvang hebben voor Hugo en Pepijn. Onze voorkeur gaat uit naar iemand die hier drie dagen in huis is en dan op hen past en ons huis schoonmaakt. Omdat we pas iemand op Hugo en Pepijn willen laten passen als we deze persoon goed kennen en vertrouwen willen we op korte termijn al iemand in huis hebben die schoonmaakt. Het werven is begonnen. Via via, maar ook in de plaatselijke krant. Vandaag vier reacties gehad. Volgende week willen we met een paar mensen afspreken. Hopen dat we iemand vinden waar het mee klikt.