2009

Mag 2009 vir julle baie vreugde en gelag inhou, en mag julle sokkies uit geseend wees!!!!

Lesheba

Op 2e Kerstdag (dat hier overigens niet gevierd wordt) zijn wij met z'n 5-en naar Lesheba vertrokken. 2 dagen later kwamen opa en oma ons vergezellen. Genoten van de natuur, de dieren, het vuurtje stoken, de rust. Klik hier voor een foto impressie.

Eerste warme kerst! NOT!

Vandaag eerste Kerstdag was het koud en nat. Geen warme Kerst voor ons dus. Hier wordt maar 1 Kerstdag gevierd dus een warme Kerst dat gaat niet meer lukken dit jaar. Maar dat mocht verder de pret niet drukken. In plaats van een Kerst diner doen ze hier aan een Kerst lunch, dus hebben we een uitgebreide lunch gehad in een restaurant in een nature reseve hier in de buurt. En in plaats van een wandelingetje (weer was te slecht) om de calorieen te verbranden heb ik maar een klusje gedaan wat al een paar maanden op mij wachtte. Een filmpje van Lieve editten en uploaden. Nou bij deze het filmpje.

Lieve 6 maanden

Gisteren was Lieve's eerste "halve" verjaardag. Voor paar foto's van de jarige kijk op de fotolog.



Lieve met haar nieuwe pet; niet van Sinterklaas, niet van de Kerstman, maar gewoon van Tante Marleen en Oom Peter.

Sint en Santa

Terwijl hier Father Christmas iedere dag in het winkelcentrum snoepjes aan de kinderen uitdeelt hebben wij hier nog Sinterklaas gevierd. Het was al lang wachten geweest totdat opa en oma de cadeautjes uit Nederland meebrachten. En nu moesten Hugo en Pepijn ook nog wachten totdat opa en oma wakker werden de dag na aankomst. Om 9 uur (ze waren toen al 3 uur lang de minuten aan het tellen) konden ze het niet meer volhouden en hebben ze hard op de deur van de gastenkamer gebonsd en Sinterklaasliedjes gezongen. Gelukkig werd het wachten beloond met o.a. Lego en een nieuwe motor. Kijk voor een paar foto's op de fotolog.

Feestdag

Afgelopen dinsdag was het een 3-dubbele feestdag hier in Zuid Afrika: het was Reconciliation day; Opa en Oma Gerritsen zijn aangekomen in Polokwane; en Opa Ben vierde zijn 64e verjaardag. Na een uurtje in de auto gezeten te hebben leek het alweer heel gewoon dat ze er waren. Thuis wachten verjaardagstaart en -cadeaus (en Lieve) op hen. De braai kon niet doorgaan vanwege de regen, maar voor de gasten is het wel fijn dat het momenteel wat minder warm is dan de afgelopen week.

Tandjes

Lieve was de afgelopen week regelmatig een beetje zweterig. Nu is het hier behoorlijk warm momenteel, dus op zich niet vreemd. Maar ze was ook echt een beetje koortserig, maar verder niet ziek. Wat bleek nu het geval: de eerste tand diende zich aan, en snel daarna ook de tweede. Dus binnenkort hoeven de worteltjes niet meer geprakt te worden, maar kan ze de stukjes gewoon afbijten!

Rampgebied

Vandaag waren we wereldnieuws. Het Vhembe district in het Noorden van Zuid Afrika (hier wonen wij dus) is vandaag officieel uitgeroepen tot Ramp gebied. Cholera is het probleem. Ramen en deuren dicht, radio aan. Nee hoor. Het gaat, tot nu toe, om het grensgebied met Zimbabwe. Dus hier is voorlopig niets aan de hand. We maken ons ook niet echt zorgen, maar houden het in de gaten.

UPDATE: Robert Mugabe heeft net aangegeven dat de Cholera epedemie onder controle is en dat er geen problemen meer zijn. Dus kunnen we rustig slapen vannacht.

Sinterklaas in Zimbabwe en meer

Zaterdag zijn wij naar Zimbabwe vertrokken om daar Sinterklaas te vieren...
Diezelfde zaterdag was Zimbabwe het eerste nieuwsitem in het 8 uur journaal: cholera, honger, crisis...

Wij hebben een heel erg leuk weekend gehad in een land wat zo ongelooflijk kapot is en nog verder kapot aan het gaan is.

Sinterklaas hebben we gevierd met twee bevriende gezinnen die op de Morgenster missie wonen en werken. De kinderen (8 in totaal) hebben de sinterklaasavond echt helemaal beleefd. Bonzen op de deur, spanning, cadeaus, pepernoten etc. Dat was heel erg leuk om te zien. Net zoals het hele verdere weekend. Hugo en Pepijn hebben heerlijk buiten gespeeld met Hanne, Pieter en Rachel. Morgenster is een soort klein en beschermd dorpje waar ze lekker kunnen rondrennen, in bomen klimmen etc. Wij hebben er erg van genoten.

Maar met enige regelmaat word je wel geconfronteerd met de schrijnende situatie in het land.
Op de basisschool wordt 's ochtends door de week eten uitgedeeld aan de kinderen. Het was maandag, dus de meesten hadden twee dagen niet gegeten. De vraag was nu of er gedurende de wekenlange vakantie ook eten zou worden uitgedeeld. Zo niet dan ...??
Er kwam een zevenjarig jongetje in het ziekenhuis die veel bloed had verloren doordat een bloedneus niet wilde stoppen. Er is alleen geen bloed meer in het land, dus het jongetje kon geen bloed krijgen. De kans bestaat dat dit zevenjarig jongetje binnenkort overlijdt...door een bloedneus...
Bij de grens moet je allerlei formulieren invullen. Het onbreekt deze overheidsinstelling echter aan geld om deze formulieren te drukken. Dus moet je zelf maar gegevens invullen op willekeurig wat voor papier dan ook; achterkant van een kassabon, stuk krant.

Het financiële systeem is dood, de gezondheidszorg is kapot, het onderwijssyteem is weg. Mensen gaan dood van de honger en cholera. Toch ontmoet je in Zimbabwe nog veel vriendelijke, vrolijke en krachtige mensen. Wij hebben ons geen moment onveilig gevoeld of ook maar een fractie het gevoel gehad dat er iets zou kunnen gebeuren.

Vol verwachting klopt ons hart

Gisteren ontvingen Hugo, Pepijn en Lieve deze videoboodschap van Sint en zijn pieten:



Ze zijn er vol van.
Bedankt Tom en Dianne!(en sint en zijn pieten!)