Wie niet waagt ...

Woensdagavond mochten Hugo, Pepijn en Lieve voor het eerst hun schoen zetten. Ze hadden toen net de DVD met de intocht van Sinterklaas bekeken, dus ze waren er helemaal vol van. En gelukkig heeft Sint een Piet naar Zuid-Afrika gestuurd om er een cadeautje in te doen. Maar gisteravond wilde Hugo weer z'n schoen zetten. Wij uitleggen dat Piet niet iedere avond kan komen, maar hij bedacht dat als er een Piet toevallig op zoek was naar schoenen, je geluk zou kunnen hebben. Zo gezegd, zo gedaan, en toen stonden er gisteren weer schoenen klaar. Sint was zo aardig om er een paar perpernoten in te doen, maar had er ook een briefje bij gelegd met de mededeling dat ze die kregen omdat ze zo mooi gezongen hadden, maar dat ze nu toch echt pas weer op zondag hun schoen mochten zetten. Maar ja, die pepernoten hadden ze toch maar weer binnen!

Perzische tapijten

De assistentjuf van Hugo's klas organiseerde vandaag en morgen een verkoop van o.a. perzische tapijten. Deze bleken helaas iets boven ons budget (zo'n 800 tot 1000 euro), maar er waren ook andere kraampjes met spullen, waaronder lokale olie om mee te koken, noten, verzorgingsproducten van baobab olie etc. En bovendien was het een gezellige bijeenkomst van de Engelstalige blanke gemeenschap in Louis Trichardt (in tegenstelling tot het concert, waar met name de Afrikaanse blanke gemeenschap vertegenwoordigd was). Hugo heeft lekker gespeeld met andere jongens van zijn school (hij hoort er nu meer bij nu hij volgend jaar naar Grade 1 gaat) en Pepijn en Lieve hebben zich vermaakt met sap drinken en chipjes eten (want met name Pepijn durfde nergens heen vanwege alle honden).

Divertimento

Gisteren ben ik naar een ontspannende muziekavond geweest (Divertimento) samen met vriendin Gini en haar moeder. Reden was dat een andere vriendin (Danielle) een van de twee muzikanten was die die avond optraden. Zij speelde dwarsfluit en haar collega piano. Verder waren er nog gastmuziekanten op gitaar, mandoline en zangers. Eigenlijk heel verrassend mooi en leuk dat je op zo'n manier op zo'n avond terecht komt, omdat ik zelf waarschijnlijk nooit op het idee gekomen was. Tussendoor was er nog iets te eten en kon de hele "high society" van Louis Trichardt met elkaar even bijpraten.

Nog meer huisdieren

Bij dit huis hebben we heel vaak aapjes in de tuin. Het lijkt of ze een bepaalde route hebben: 's Morgens komen ze via de voortuin naar achteren en op het eind van de middag volgen ze de omgekeerde weg. Ze klimmen in de bomen, proeven van het nog niet rijpe fruit en gooien het dan weg en klimmen zelfs op de glijbaan. Groot en klein en zelfs moeders met babietjes onder hun buik. Erg leuk om naar te kijken, maar je moet wel oppassen als je eten in je hand hebt, want daar zijn ze dol op. Vandaag was er een blijkbaar zo hongerig dat hij een kijkje nam in onze bijkeuken!

Vriendjes

Sinds we in het nieuwe huis woonden waren er nog geen vriendjes van Hugo komen spelen, omdat er zowel in huis als in de tuin nog gewerkt werd door de schilder en de bouwvakkers. Maar de afgelopen dagen is die schade ruimschoots ingehaald. Vorige week woensdag kwam Tjammie spelen, een jongetje van school dat nog niet eerder was geweest. Hij vond het zo leuk, dat hij tot 2 keer toe z'n moeder naar huis heeft gestuurd omdat hij niet wilde gaan. Na het avondeten hebben we hem toch maar weggebracht. En vrijdag kwam Ryan spelen, die helaas weer veel te vroeg weg moest naar Hugo's zin. Vandaag had Hugo zelf met Runewa geregeld dat die bij ons kwam spelen. Eerder was het niet zo'n succes, maar na de positieve ervaringen van vorige week dachten wij dat het wel goed zou komen. Helaas zat Runewa om een uur of 2 alweer in tranen dat hij naar huis wilde. Maar gelukkig werd het toen droog en konden ze in de tuin spelen, wat hij wel leuk vond. En om 3 uur kwam z'n moeder hem halen. Wel heerlijk dat ze nu zo lekker kunnen spelen, zowel in huis in de kamer of de speelkamer als buiten. Onder de carport is pas een vloer gelegd, dus daar kun je goed op rijden met de skelter of motor. En in de tuin kun je goed verstoppertje spelen.

Kantoor

Afgelopen maandag ben ik voor het eerst gaan werken in mijn nieuwe kantoor. Het is nog niet helemaal af, maar m'n bureau staat er, de dozen met ordners ook en er is electriciteit. Alleen het internet bleek weer eens een opstakel. Als de modem op de normale plaats staat in huis, heb ik bereik tot aan de deur van mijn kantoor (maar dus niet in m'n kantoor). Dus nu ligt de kabel midden door de gang en staat de modem op een eettafel stoel. Dus daar moeten we nog een oplossing voor vinden. Omdat mijn baas bij Univen 3 dagen weg was heb ik lekker thuis kunnen werken vanaf maandag en vrijdag ga ik wel weer eens kijken hoe het in Thohoyandou is. Kan ik vast even wennen aan hoe de situatie volgend jaar is. De reistijd is in ieder geval een stuk minder.

Tender

Ongeveer een maand geleden kreeg ik een uitnodiging van het Ministerie van Gezondheid in Hong Kong om mee te doen aan een tender voor een cursus epidemiologie. Het leek me wel eens leuk om hier aan mee te doen, al heb ik geen idee of ik enige kans maak. Het was tot nu toe al een hele ervaring. Behoorlijk wat stress gehad om alle benodigde documenten te verkrijgen en daarna om alles op tijd in Hong Kong te krijgen. Omdat ik het pakket dat ik vanuit hier opgestuurd had niet kon traceren, hebben we last minute alles naar vrienden die in Hong Kong wonen gemaild met de vraag of zij het ook konden opsturen. Vrijdag hoorde ik dat er in ieder geval een pakket is aangekomen. En nu duimen maar of ik het mag gaan doen!

Meubeljacht 2

Vandaag moesten we naar Polokwane voor een bezoek aan een huisarts gespecialiseerd in dermatologie. Hugo heeft namelijk een moedervlekje op z’n borstkas en de kinderarts had geadviseerd dat even te laten bekijken. Gelukkig is alles oke en hoeft er verder niets aan gedaan te worden. Maar omdat Polokwane niet om de hoek is hebben we meteen weer van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat andere inkopen te doen. We hebben gras gekocht dat voor het terras aan de achterkant geplant moet worden. Hier stond eerst een gebouwtje, maar is nu veranderd in een grote modderpoel door de regen van afgelopen weekend. Verder hebben we weer wat oude houten meubels gekocht: een kledingkast voor Bas, voor ons allebei een nachtkastje en een bankje voor Bas z’n kantoor. Natuurlijk regende het in het altijd zo zonnige Zuid-Afrika toen we terugreden naar huis, maar alles is goed aangekomen. We moeten alleen nog even wachten op wat mankracht, want de kast is zo zwaar dat wij ‘m niet van het bakkie af konden krijgen. De bouwvakkers komen trouwens donderdag pas weer, want er is nu minder te doen en Bas wilde even wat rust na 3 maanden iedere dag in de weer te zijn met het huis.