White Mischief

Afgelopen zaterdag hadden we een verjaardagsfeestje van 2 vrienden van ons. Thema: White Mischief. Voor degenen die het - net als wij in eerste instantie - niet weten, dit is een film die gaat over het expatleven van Britten in Kenia in de jaren 40. Ik heb mijn gala jurk en handschoenen uit de mottenballen gehaald, een hoed gekocht en parels geleend. En Bas heeft voor de gelegenheid ook een hoed gekocht, om zijn koloniale outfit compleet te maken. Het was gelukkig droog dus we konden met z'n allen aan een lange tafel dineren (iedereen had wat meegenomen) wat erg leuk was. En daarna kon er gedanst worden (op muziek die dan wel niet uit de jaren 40 kwam, maar veel recenter als de jaren 80 was het niet ...). Tot diep in de nacht buiten gezeten. Hugo en Pepijn lagen ondertussen lekker te slapen, maar party animal Lieve wilde rond een uur of 2 toch eens even kijken wat er allemaal gaande was (en stal natuurlijk de show met haar lieve glimlachjes).

Uit logeren

Hugo gaat vanavond voor het eerst uit logeren! Hij gaat na school mee naar de farm van vriendje Ryan en komt morgenvroeg pas weer naar huis. We zijn benieuwd hoe hij het zal vinden, want hij wil het al zo lang. Hij kon vanmorgen niet wachten om naar school te gaan (en nu zal hij niet kunnen wachten totdat school over is). Ben benieuwd of Pepijn vannacht wel in z'n eigen bed slaapt, want voor hem is het ook vreemd om alleen op hun kamer te liggen. Wordt vervolgd.

Weer terug uit Pretoria

Gisteren ben ik weer terug gekomen uit Pretoria. Dit keer gelukkig geen file. Het symposium op maandag is goed verlopen. M'n presentatie ging goed en ik heb verschillende nieuwe contacten gelegd. 's Middags overleg gehad met m'n opdrachtgever en een nieuw project binnen gehaald. Ik wist al dat het er aan zat te komen, maar dacht dat het veel minder uren was. Dus bij terugkomst uit Nederland kan ik daar direct mee aan de slag (alhoewel ik eigenlijk voor ons vertrek al wat moet doen, maar of dat nog gaat lukken). Na een lange autorit was het trouwens heerlijk om even het zwembad in te duiken.

Lange reis naar Pretoria

Gisteren ben ik om kwart voor 1 naar Pretoria vertrokken, nadat ik er al een dag op had zitten voor mijn gevoel (Nederlandse les met Hugo en Pepijn, boodschappen doen, samen met Bas het veiligheidsnet bevestigen bij het zwembad). Het was de eerste keer dat ik alleen naar Gauteng ging met de auto, dus wel een beetje spannend. De eerst 3 uur ging prima, afgezien van de zondagsdrukte. Daarna heb ik 2 uur in de file gestaan. Er bleek een vrachtwagen met koeien gekanteld te zijn. Het gevolg was dat ik in de drukte van Pretoria zat in de schemering en daar ook m'n weg naar het hotel moest zien te vinden. Om kwart voor 7 was ik er, totaal uitgeput. Niet echt een goede voorbereiding voor een drukke maandag waarop ik een presentatie moet houden en verschillende bijeenkomsten heb.

Het zwembad is af!

Omdat op dinsdag de binnenlaag van het zwembad aangebracht was, moest het zwembad gisteren gevuld worden. Bas was 2 weken geleden al naar de brandweer geweest, en gisterenochtend weer. Maar toen hij om 12 uur belde, bleek de betreffende persoon er niet te zijn en degene aan de lijn kon geen toestemming geven. Bij het volgende telefoontje werd er zelfs gezegd dat Bas een schriftelijk verzoek moest indienen. Bas is toen op hoge poten naar de kazerne vertrokken en een uur later stonden ze dan toch op de stoep. Ondertussen waren we al wel begonnen om zelf het bad te vullen en Lieve zat al helemaal klaar om er in te springen. Helaas was het tegen de tijd dat het zwembad vol zat koud en aan het regenen, dus een echt feestelijke eerste duik was het niet. P.S. Het water is op de foto nog wat viezig, maar nu we weer electriciteit hebben is de pomp aangezet, dus hopelijk wordt het snel mooi doorzichtig.

Regen

Vandaag zou THE DAY zijn voor het zwembad; de binnenlaag zou er op gaan. Helaas gooide het weer roet in het eten. Vanmorgen miezerde het en de lucht was erg donker, dus we durfden het er niet op te wagen. Hopelijk morgen dan eindelijk? Overigens zijn de kids wel blij met een regenbui, zoals te zien is op een foto die vorige week is genomen:

Sinterklaas

Sinds woensdag zijn we hier al in de Sinterklaas sfeer, want die avond begonnen de uitzendingen van het Sinterklaasjournaal. Het is voor het eerst dat de jongens dat zien. En vandaag was dan de intocht, met als hoogtepunt dat Sinterklaas gezegd heeft dat ze vanavond hun schoen mogen zetten. Ik hoop alleen dat de Pieten na zo'n lange reis niet te moe zijn om even naar Zuid-Afrika te vliegen. We zullen het morgen wel weten. Lieve had trouwens met name aandacht voor Sint's paard: hop, hop, hop!

Druk met werk

Het is nog maar 4 weken tot ons vertrek naar Nederland en voor die tijd gaan we ook nog Sinterklaas vieren in Zimbabwe. Dat betekent dat er nog maar weinig tijd is om ons werk af te ronden. Zelf dacht ik rustig m'n to do list te kunnen afwerken, maar nu is er onverwachts nieuw werk; erg leuk (want het is een nieuwe klant), maar het maakt het wel opeens druk. Vooral omdat ik nog 3 dagen naar Pretoria ga en 4 dagen naar East London, beide voor bijeenkomsten/conferenties waar ik moet presenteren. En Bas moet ook nog wat websites (af)maken en daarnaast ook nog een examen voorbereiden voor de cursussen die hij dit jaar gevolgd heeft. Dus ook al is het zwembad nu echt bijna af, of we er wel tijd voor hebben om er in te duiken?

Helaas nog geen zwembad

Toen zaterdag de eerste tegels rond het zwembad werden gelegd hoopten we dat we halverwege deze week zouden kunnen zwemmen (want als het tegelwerk af is hoeft alleen de waterafstotende laag er nog op en daarna moet er de volgende dag water in). Helaas regende het zondag en op maandag moest de tegellegger naar J'burg in verband met het overlijden van z'n broer. Natuurlijk ook vervelend voor hem, maar wij kijken er naar uit dat het af is en we een duik kunnen nemen. Nu gaan ze als het goed is (en het niet gaat regenen) volgende week weer verder.

Rekenwonder

De klas van Pepijn deed mee aan een nationale rekentoets. Ondanks dat Pepijn officieel nog niet in Grade R zit (volgend jaar pas), was hij toch 1 van de 5 kinderen van de klas die mee mocht doen, en ... hij was de beste! Als dat geen rekenwonder is! En hij vond het nog niet eens moeilijk ook. De resultaten worden nu opgestuurd en dan krijgt hij waarschijnlijk een certificaat (om boven z'n bed te hangen).

Prijzen

Vanmorgen zijn we bij een hardloopwedstrijd flink in de prijzen gevallen. Niet alleen werd Hugo 1e bij de 3 km voor kinderen tot 13, Pepijn werd 3e en ik met Lieve 4e (tevens 1e dame al heb ik geen certificaat gekregen). En wat nog beter was, we hebben allemaal prijzen gewonnen bij de loterij: van een pen, tot nootjes, tot een service beurt voor de auto tot ... een weekendje in een 4 persoons huisje in Tshipise (zwemparadijs hier in de buurt). Dus voor eind januari kunnen we daar heerlijk 2 nachten gaan genieten!!! Dat was nog eens een leuke ochtend.

Zwembad vorderingen

Terwijl wij allebei erg druk zijn met (nieuwe) opdrachten voor onze bedrijven, wordt er ondertussen ook hard doorgewerkt aan het zwembad onder (bege)leiding van Bas. Het pleisteren van de muren is nu gedaan zoals je op de foto kan zien.

Familie en werk

We zijn dit weekend in Pretoria/J'burg. Vandaag moeten Hugo en Pepijn namelijk een nieuw paspoort aanvragen bij de Nederlandse ambassade. Zaterdag zijn we hier heen gereden en moesten we nog wat boodschappen doen, dus niet echt een leuke dag voor de kids. Maar gisteren zijn we in de ochtend naar de dierentuin in J'burg geweest en dat was genieten voor ons allemaal. Het was lekker weer en je kon heerlijk door de dierentuin wandelen (kids: rennen)en even rustig op een grasveldje zitten (kids: rennen). Daarna zijn we nog samen gaan lunchen op een plek waar ook een heel groot speeltoestel was. Om 2 uur hebben ze mij afgezet in Sandton (centrum J'burg). Even omschakelen, want een paar uur later moest ik een presentatie doen tijdens de openingssessie van een congres over kinderen die wees/kwetsbaar zijn (door ziekte, oorlog of andere redenen). Uiteindelijk was ik de belangrijkste spreker, omdat de minister en directeur van de nationale Aids organisatie niet op kwamen dagen. Maar het ging goed en na afloop op de borrel verschillende reacties gehad. Ik heb vandaag nog een afspraak met een bedrijf voor mogelijk een nieuwe opdracht, dus daar heb ik veel zin in. Daarna neem ik een taxi naar Centurion waar Bas is en rijden we met z'n allen weer terug naar LTT.