Vivo en meer
3 februari
Vandaag zijn we de omgeving verder gaan verkennen. Een erg warme dag. We zijn richting Vivo gereden. Het begin van de route was een mooie bergpas waarmee we aan de andere kant van de Soutpansbergen uitkwamen. Hier was het duidelijk droger dan aan onze kant. Er zijn hier een aantal gamefarms te vinden; privé-reservaten met wild. Vivo bleek niets meer te zijn dan een benzinepomp en een winkel. Op de terugweg langs Marcella en Aart gereden. Daar hebben we Kristina ontmoet. Een Nederlandse die in Malavuwe, in de middle of nowhere, vrijwilligerswerk doet. Wij zien haar waarschijnlijk binnenkort wel een keer bij ons langskomen, omdat er in het weekend echt helemaal niks te beleven valt daar. Wij gaan ook nog een keer bij haar op bezoek om de projecten te bekijken.
Vandaag zijn we de omgeving verder gaan verkennen. Een erg warme dag. We zijn richting Vivo gereden. Het begin van de route was een mooie bergpas waarmee we aan de andere kant van de Soutpansbergen uitkwamen. Hier was het duidelijk droger dan aan onze kant. Er zijn hier een aantal gamefarms te vinden; privé-reservaten met wild. Vivo bleek niets meer te zijn dan een benzinepomp en een winkel. Op de terugweg langs Marcella en Aart gereden. Daar hebben we Kristina ontmoet. Een Nederlandse die in Malavuwe, in de middle of nowhere, vrijwilligerswerk doet. Wij zien haar waarschijnlijk binnenkort wel een keer bij ons langskomen, omdat er in het weekend echt helemaal niks te beleven valt daar. Wij gaan ook nog een keer bij haar op bezoek om de projecten te bekijken.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage