Invigilating

Dat heb ik woensdag en vrijdag gedaan: invigilating. Nooit van gehoord? Ik ook niet tot afgelopen maandag. Toen kreeg ik een briefje in mijn postvak dat ik 3 middagen invigilator moest zijn. In gewoon Nederlands: supervisor bij examens. De eerste dag ging het om het examen Belastingen, maar dan blijken er ook studenten voor andere vakken zich te melden, namelijk scheikunde en ontwikkelingsstudies. Deze studenten werden al bijna weggestuurd totdat er iemand aan kwam rennen met het examen scheikunde. De studenten ontwikkelingsstudies hebben we helaas teleur moeten stellen. Vervolgens hoefde ik alleen een beetje rond te lopen en de examenpapieren op het eind weer in te nemen. De tweede keer stond ik in een kleinere zaal en waren we maar met twee supervisors. In de zaal pasten 165 mensen, maar voor de 4 vakken waren in totaal 204 studenten die examen moesten doen, dus we wisten van te voren al dat we zo’n 40 plekken te kort hadden. Studenten weten dat waarschijnlijk ook uit ervaring, want ze stormen echt de collegezaal binnen. Uiteindelijk konden de studenten waar we geen plek voor hadden in de zaal er naast terecht. Vervolgens begint het tellen van de presentiebriefjes en daarna het tellen van de ingenomen examens. Zowel de hoofd-supervisor als ik moesten om kwart voor 5 weg om de laatste bus naar Makhado te halen. Maar officieel duurde het examen tot iets over vijven. Maar mijn collega riep gewoon ‘nog een half uur’ toen het kwart over 4 was. Dus zo zat ik gewoon in de laatste bus, weer een hele ervaring rijker.