Beeld

De mooiste dagen vind ik dagen waarvan de invulling zich spontaan ontrolt. Deze brengen je vaak een boek vol verhalen. Sinds we hier in Afrika zijn komen deze dagen met enige regelmaat voor. Gisteren was er weer zo een. We hadden gepland (!) om het beeld wat Tonny gekocht had op te halen bij Thomas, de kunstenaar die het had gemaakt. Het beeld opgehaald zonder Thomas gezien te hebben, want hij was ergens aan het filmen. Op de weg terug besloten we rechts te gaan waar we van links waren gekomen. We geven Justice, een andere kunstenaar, die langs de weg loopt een lift. Hij meldt ons dat als we door een dorp rijden, dat Thomas hier aan het filmen is. We besluiten om hem even op te zoeken. Hij filmt een feest. We zijn welkom. Het is een ritueel feest waar wordt gevierd dat een jongen en een meisje de pubertijd hebben bereikt. Even later staan we lokale gerechten van een lopend buffet te scheppen en maken we onderdeel uit van het feest. We staan er nog wat onwennig, maar iedereen is er welkom dus wij ook. Na een paar uur verlaten we het feest en rijden terug naar huis. Het beeld in de auto verrijkt met een mooi verhaal.