Kerstmis

Was ik in Nederland meestal al verbaasd over pepernoten in september. Hier wordt vanaf begin oktober toegewerkt naar het ‘hoogtepunt’ van het jaar: kerstmis. In de winkels staan de kartonnen kerstmannen, kerstbrood, kerst chocolaatjes etc, terwijl buiten de mussen van het dak vallen. De laatste weken van december en de eerste weken van januari ligt Zuid Afrika stil. Een groot deel, het grootste deel heeft dan zomervakantie. Wij kijken trouwens ook uit naar december, maar niet vanwege kerstmis ook al kan die voor ons dit jaar wit zijn.

ps Een zak pepernoten is hier helaas niet te koop

Rare dag

Zo zijn ze er nog en zo zijn ze weg. Zo zit ik nog buiten wat te drinken met ze en zo rijden ze de hoek van de straat om en zijn ze weg. Marleen en Peter zijn vandaag vertrokken. De dag waarop mensen vertrekken vind ik altijd een beetje rare dag. Zo ook vandaag. Een week lang trek je intensief met elkaar op en plots stopt dat weer. Dat blijft wennen. Zo’n week brengt iets bijzonders doordat je heel veel dingen met elkaar beleeft. Het bijbehorende afscheid confronteert je vervolgens weer met de fysieke afstand die er is. Marleen en Peter zullen namelijk, net als onze andere vrienden die geweest zijn, volgend jaar niet weer een week komen. Op zo’n dag als vandaag kijk ik terug op een super leuke week en laat ik een traan voor het feit dat weer voorbij is.

Feestje

Voor meer foto's kijk op onze fotolog.

Er is er een jarig...

Sokken

Marleen en Peter hadden gisteren voorgesteld om te gaan golfen. Goed idee. Vanochtend nog even de etiketten en kledingvoorschriften doorgenomen met als resultaat: polo, pet en korte broek. Toch werd ik teruggestuurd om sokken aan te gaan doen. Daar ging mijn wedstrijd voorbereiding. 15 minuten later was ik er dan toch klaar voor. Nog even nagedacht of ik een caddy nodig had (5 euro) of een golfkar ( 8 euro), maar toch maar niet gedaan. Vervolgens hebben we 3,5 uur gegolfd en erg veel plezier gehad, maar nog niet een beetje in de buurt gekomen van een Par.

Bokke Kampioen!

Was gisteren erg leuk in de pub. Zeker omdat 'we' wonnen. Land stond/staat nu op zijn kop.
Deze week toch maar even op zoek naar een springbok shirt.
Mooi voorproefje op 2010...

Marleen en Peter

Na drie weken en 4000 kilometer zijn Marleen en Peter hier aangekomen. Erg leuk om ze hier te zien. Het blijft wel ongelooflijk dat, zodra ze hier aan tafel zitten, het lijkt alsof we ze gisteren nog hebben gezien. Vanavond gaan we naar de pub om de rugby finale te kijken.

Scheiding

Iedere student heeft hier zo z’n eigen verhaal waarom hij/zij een opdracht te laat heeft ingeleverd, of voor een examen is gezakt. Maar nu heb ik toch wel een heel vreemd verhaal. Kreeg vorige week een SMS van een student, dat hij z’n opdracht niet kon maken omdat hij problemen had met zijn liefdesleven en op woensdag naar de rechter moest voor een scheiding. Zonder verder bericht kwam hij vandaag niet opdagen voor het herexamen dat hij moest doen. Wel kwam er een studente langs met het verhaal dat ze vandaag niet naar de les had durven komen, omdat haar vriend haar bedreigd had met een pistool, omdat ze de relatie wilde beëindigen. Bleken die 2 studenten sinds het begin van dit studiejaar dus iets te hebben. Gelukkig kiezen ze allebei een andere afstudeerrichting, dus dan hoeven ze elkaar niet veel meer te zien.

Boeren

Iedere maand ontvangen wij wel een aankondiging van een veiling van tractoren, vrachtwagens, melkmachines, druppellijnen etc. Niet echt spullen waar wij op zitten te wachten. Maar waarom zijn ze zo vaak? Gaan bedrijven zo vaak failliet, gaat iedereen met pensioen en is er geen opvolger? Het ligt echter anders. Zoals je waarschijnlijk wel weet is er een land herverdelingsprogramma bezig waarbij land van blanke eigenaren naar zwarte eigenaren gaat. Het gaat daarbij vaak om boerderijen. En zoals je ziet gaat het echt alleen om het land. De blanke eigenaar verkoopt al zijn machines en alles wat niet grond is. Regelmatig is dat niet aan de nieuwe eigenaar, want die heeft daar geen geld voor. Dus een veiling en behoorlijk wat nieuwe grondeigenaren zonder tractoren, melkmachines, druppellijnen etc. Er zal blijkbaar op een andere manier worden geboerd … of niet.

Koe Bus Bagage

23.00 uur. Annette belt. “Waar ik ben?.” “Nou ik sta op de R522, 60 kilometer van Louis Trichardt naast een dode koe, samen met Alfred en een Nederlandse toerist, tevens dierenarts, tussen acht politie agenten en voor een zwaar beschadigde Mercedes bus van de koerier die de te laat gekomen bagage van vier Nederlandse toeristen kwam bezorgen.”

Gisteren ging ik Marcelle helpen op Madi a Thavha. Er zou een groep van 15 Nederlanders komen. Was erg leuk om te doen. Rond 21.45 uur wilde ik naar huis gaan omdat het werk erop zat. Toen kwam er een telefoontje van de koerier die met de later gearriveerde bagage onderweg was, dat hij het niet kon vinden. Hij was in Vivo (50 kilometer te ver). Wij zouden langs de hoofdweg staan om hem op te vangen. Nog geen 10 minuten later. Weer de koerier. Hij was tegen een koe gereden en kon niet meer verder; of iemand de bagage op kon komen halen en de auto en …? Nou goed, dan rijd ik met Alfred er heen. Een van de toeristen bleek dierenarts te zijn en wilde ook wel mee, mocht de koe nog niet dood zijn dan kon zij hem snel uit zijn lijden verlossen. Nog snel even een groot slagersmes uit de keuken gehaald en op weg gegaan. Nou de koe bleek morsdood, de auto total loss en de chauffeur als een geluk bij een ongeluk alleen aan zijn been gewond. Om 00.30 uur dook ik mijn bed in na toch wel een merkwaardig einde van de dag.

Power sharing

De afgelopen dagen gaat hier steeds voor een aantal uur het licht uit. De elektriciteit schijnt op te zijn. We doen dus aan Power sharing. Er is niet genoeg elektriciteit voor iedereen, dus trekken we op een aantal plaatsen de stop eruit. Waarschijnlijk is het iets waar we in de nabije toekomst nog wel vaker mee te maken krijgen. De vraag naar energie stijgt hier snel. Er wordt veel gebouwd en ontwikkeld. Aan de aanbod kant is een aantal jaar geleden te weinig vooruit gedacht dus daar zit nu een gat. Het gooit wat roet in je planning, maar op zich valt er zonder stroom wel even te leven.

Liever het lot,

Vanochtend had ik een werksessie met de medewerkers van Madi a Thavha, om input te krijgen voor het Human Resource Management beleid. Iedere keer staat een onderwerp centraal zoals skills development, beloning, communicatie etc. Vandaag ging het over werving en selectie. Zo’n discussie gaat als volgt: ik stel een vraag, deze wordt vertaald, dan vindt er een discussie in het Venda (lokale taal) plaats en de uitkomst wordt weer vertaald voor mij. Ja, dat zijn nog eens groepssessies… Ergens halverwege de bijeenkomst was mijn vraag: er zijn vijf kandidaten voor een vacature; hoe gaan we de beste selecteren? Er volgt een levendige discussie in Venda. Dus nieuwsgierig vroeg ik tenslotte wat er was uitgekomen. Nou, het beste was om een pot te pakken, hier briefjes met Yes en No in te stoppen en ze er eentje uit te laten trekken. Zo! Nou! Ik was op zijn zachtst gezegd verbaasd. Ik vroeg nog of het een grap was. Nee, dat was het niet. Dit was de beste manier om een geschikte kandidaat te kiezen uit de vijf gegadigden. Dit is hogere school cultuurmanagement. Verklaring 1: stel dat een van de kandidaten familie of een bekende is van iemand en ik kies iemand anders, dan heb ik een probleem. Verklaring 2: stel dat ik iemand kies die niet goed blijkt te zijn, dan heb ik het niet goed gedaan. Dus kunnen we beter het lot (de pot) laten beslissen… en de schuld geven.

Wereldkampioen

We worden wereldkampioen. Of althans, we zijn grote kanshebbers op de wereldtitel. Op dit moment is het wereldkampioenschap rugby (wordt in Frankrijk gespeeld) in de beslissende fase. De halve finales komen er aan en we, Zuid Afrika, hebben ons daar vandaag voor geplaatst door met 37-20 van Fiji te winnen. Volgende week zondag spelen we tegen de winnaar van Argentinië/Schotland. Rugby is hier dus een grote sport. Je ziet het wel terug in de reclames, maar hier geen versierde straten. Wel wordt hier vaak gezamenlijk gekeken, met een springbok shirt aan! In de andere kwartfinales zijn twee topfavorieten gesneuveld: Australië en Nieuw Zeeland. Engeland, regerend wereldkampioen, en Frankrijk, gastland, zijn de andere halve finalisten. Zuid Afrika heeft trouwens dit WK Engeland vernederd met 36-0. Goed tot zover het Sportjournaal. (voor wie meer wil weten: SARUGBY en een filmpje. )

Gaan en komen

Zondag hebben we de ouders van Annette naar Johannesburg airport gebracht. Vandaag is mijn zusje in Zuid Afrika geland. Peter en Marleen zijn alleen nog wel 2000 kilometer hier vandaan. Zij huren in Kaapstad een auto en komen onze kant uitgereden. Over ongeveer drie weken staan zij hier op de stoep. Weer een bezoek om naar uit te kijken.