Liever het lot,

Vanochtend had ik een werksessie met de medewerkers van Madi a Thavha, om input te krijgen voor het Human Resource Management beleid. Iedere keer staat een onderwerp centraal zoals skills development, beloning, communicatie etc. Vandaag ging het over werving en selectie. Zo’n discussie gaat als volgt: ik stel een vraag, deze wordt vertaald, dan vindt er een discussie in het Venda (lokale taal) plaats en de uitkomst wordt weer vertaald voor mij. Ja, dat zijn nog eens groepssessies… Ergens halverwege de bijeenkomst was mijn vraag: er zijn vijf kandidaten voor een vacature; hoe gaan we de beste selecteren? Er volgt een levendige discussie in Venda. Dus nieuwsgierig vroeg ik tenslotte wat er was uitgekomen. Nou, het beste was om een pot te pakken, hier briefjes met Yes en No in te stoppen en ze er eentje uit te laten trekken. Zo! Nou! Ik was op zijn zachtst gezegd verbaasd. Ik vroeg nog of het een grap was. Nee, dat was het niet. Dit was de beste manier om een geschikte kandidaat te kiezen uit de vijf gegadigden. Dit is hogere school cultuurmanagement. Verklaring 1: stel dat een van de kandidaten familie of een bekende is van iemand en ik kies iemand anders, dan heb ik een probleem. Verklaring 2: stel dat ik iemand kies die niet goed blijkt te zijn, dan heb ik het niet goed gedaan. Dus kunnen we beter het lot (de pot) laten beslissen… en de schuld geven.