Interview

Vandaag had Hugo zijn "interview" voor de nieuwe school. Op die manier kunnen de kinderen vast kennis maken met de juf en andersom, maar er wordt ook serieus gekeken naar wat de kinderen allemaal kunnen. Toch wel een beetje spannend dus. In een half uur moest Hugo: in het Engels tellen tot 10 en de cijfers herkennen, de vormen en kleuren benoemen en verder een zelfpotret tekenen, schrijfoefeningen doen, knippen, over een lijn lopen en hinkelen ... Gelukkig is hij met vlag en wimpel geslaagd en aangenomen op de school. Eind november is er nog een open dag voor alle kinderen die in januari gaan beginnen.

Pepijn 3 jaar

Opmerkelijk

Opmerkelijk 1

Pepijn zijn Engels; hoe gaat het daar nu eigenlijk mee? Dat vragen wij ons wel eens af. Hij gaat nu een paar maanden naar school waar ze Engels spreken. Als we het thuis vragen dan begint hij fanatiek van 1 tot 20 te tellen. Gisteren haalde Annette Hugo en Pepijn op van school. Annette vraagt Pepijn of hij nog gedag wil zeggen tegen Phali, een jongentje uit zijn klas.

Pepijn zegt: “bye bye sucker Phali”

Zo staat het dus met Pepijn zijn engels…

Dit kan op twee manieren uitgelegd worden:

Pepijn maakt in het Nederlands graag rare zinnen door woorden in een zin te vervangen door woorden die op dat moment in hem opkomen. Ze hadden op school net een lolly gekregen wat ze hier een sucker noemen. Dus vandaar sucker.

Of

Phili is gewoon een sucker.

Opmerkelijk 2

Ik haal eergisteren Hugo en Pepijn van school. Ik kom de oprijlaan van de school niet op vanwege een groot luchtkasteel wat daar staat. Een meisje op school vierde haar verjaardag en had een luchtkasteel gehuurd. Ik kom nog uit de tijd van de versierde manderijn als traktatie en was dus enigszins verbaasd.

Hugo komt thuis. Annette vraagt hoe het was op school. Hugo: ”Pryjanka was jarig”. Annette:”En hoe was het?” Hugo:”Mwha, er was alleen maar snoep en een luchtkasteel”.

Het zal maandag een teleurstelling worden als Pepijn een versierde plak hollandse peperkoek trakteert met een prikker erin…

1e werkdag

Lieve is vandaag 4 maanden en nu was het dan ook echt weer tijd om weer aan het werk te gaan bij de universiteit. Heel erg er naar uitkijken deed ik niet, maar aan de andere kant is het ook weer leuk om iedereen te zien. En in de bus kwamen de eerste "welkom terug", "hoe is het met de baby", " is het een meisje?" al voorbij. Meer volgden er tijdens mijn rondje op de universiteit om mijn telefoon weer aan de praat te krijgen, een nieuw personeelspasje te laten maken (inclusief scan van de wijsvinger!) en de sleutel van mijn nieuwe postvak te krijgen. Nadat ik een mailtje had rondgestuurd met de mededeling dat ik vandaag weer begonnen was en dat ik morgen thuis zou werken belde mijn baas me op dat dat echt niet meer kon; nieuw beleid van de universiteit. Maar later heb ik toch nog wel een aardig gesprek met haar gehad en lijkt het in de praktijk mogelijk toch minder streng te zijn als officieel. Kortom, best een goede eerste werkdag. Maar nu wel moe, ook door de hitte.

Thuis

We zijn weer thuis. Gisteren aangekomen na vier weken Nederland waar we ons toch ook echt thuis hebben gevoeld. Het was erg leuk om vrienden en familie te zien en drie bruiloften mee te maken. We kwamen donderdagavond aan in een warm Zuid Afrika en vielen thuis ook met de neus in de boter: Wateronderbrekingen. Volgens de buurman was het afgelopen week iedere dag raak. Dus meteen alle reservoirs gevuld en het zwembad vol laten lopen. Ondanks de leuke weken in Nederland is het toch weer erg lekker om thuis te zijn.