2,5 cm

Om 7.30 uur vanochtend was 2,5 centimeter de omvang van het gat dat in Pepijns voorhoofd zat. Schrikken. Niemand had gezien wat er precies gebeurd was, maar dat het niet goed was, was direct duidelijk door al het bloed. Gelijk in de auto gesprongen naar de dokter. Die was er nog niet en moest van huis komen. Annette en ik beide redelijk geshockt terwijl Pepijn door de spreekkamer van de dokter sprong alsof hij thuis aan het spelen was. De vijf hechtingen vond hij heel wat minder leuk, maar daarna was er voor hem niks meer aan de hand. Annette en ik hadden er duidelijk meer last van. Buiten de open wond was er niet veel meer aan de hand (geen hersenschudding of gat in zijn schedel). Een ongeluk zit in een klein hoekje.